ONE MONTH LEFT! - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van tessanouk-in-ZA - WaarBenJij.nu ONE MONTH LEFT! - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van tessanouk-in-ZA - WaarBenJij.nu

ONE MONTH LEFT!

Door: Tess & Nouk

Blijf op de hoogte en volg

07 Juli 2016 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Haaaaaaaaaaaaaaalloootjes, we zijn weer terug van weggeweest. Letterlijk.

Oke, poeh, om te beginnen hebben we nog precies 1 maand te gaan voordat we weer terug vliegen naar Nederland. En beter is het mooi weer daar, anders is het huilen geblazen en stappen we weer op het eerste vliegtuig terug naar de zon. Niet dat het hier lekker warm is (wintertijd) maar goed.

Wat wij hebben uitgespookt de afgelopen maand, is ONTZETTEND leuk. Wij kregen namelijk bezoek, jaja: onze enige echte LOTTE RIETVELDT stapte op 13 juni uit het vliegtuig en zette voet in het altijd zonnige, winderige, mooie Port Elizabeth. We mochten 2.5 week van haar aanwezigheid genieten en dat hebben we ook zeker gedaan. Wij gingen namelijk naar …. *tromgeroffel* …. CAPE TOWN! Maar voordat we 11 dagen op reis gingen, hadden we nog de uitvoer van ons project: het Ulutsha Festival.

Zoals jullie vast wel weten organiseerde wij dit festival in Walmer township op een hele speciale dag, namelijk op National Youth Day. Voor de mensen die gedoneerd hebben: nogmaals ontzettend bedankt! We kunnen namelijk zeggen dat deze dag mega geslaagd is en dat we ontzettend trots zijn op het eindresultaat.

Dus met een mooie dag achter de rug, vertrokken wij de ochtend erna richting Kaapstad! Het enige nadeel van deze dag was, dat we afscheid moesten nemen van Romee en Nicole, die zitten nu alweer met hun luie reet in Nederland. WIJ MISSEN JULLIE.

Na dit emotionele afscheid vertrokken we dan echt: first stop Plettenberg Bay. Onderweg zijn we nog even gaan kijken in Tsitsikamma. Hier kan je van de hoogste bungeejump brug afspringen, wat we zeker ook gedaan hebben.
Geintje, nee. Zie je het al voor je.. Tessa met haar hoogtevrees en Anouk met haar krakkemikkige oma rug. Goed idee, doen we niet. We hebben hier wel over hangbruggen gelopen en van het uitzicht genoten. Oprecht een hele mooie plek. Tessa had het liever zonder hangbruggen gehad..

Na de eerste nacht in Plettenberg zijn we vol goede moed gaan kijken wat er te doen viel in de buurt. We konden met zeehonden zwemmen; te koud en ze stinken. We konden gaan hiken: HA-HA goede grap wel. Wat wij wel leuk vonden om te doen, was Monkeyland en met olifanten rollenbollen. Niet letterlijk natuurlijk..

Dus daar gingen we dan, eerst naar Monkeyland. We werden overspoeld door apen! Elf verschillende soorten om precies te zijn. Je liep gewoon echt tussen de apen en kon ze nog net niet oppakken. Had wel gekund, maar dan ben je waarschijnlijk wel je gezicht, arm of vingers kwijt.

Na dit leuke avontuur zijn we naar de olifanten toe gereden. Wat wij verwachtten was, dat je de olifanten kon aanraken en ze eten mocht geven. Wij werden verrast toen de slurf van de olifant in je hand werd geduwd en dat je ermee moest gaan wandelen. “Hand-in-trunk” heette dat. Dus heel romantisch liepen wij niet hand-in-hand, maar hand-in-slurf een rondje met de olifanten. Heel vet maar ook ontzettend sneu. Ook hebben we ze eten gegeven, heeft Tessa natuurlijk een selfie met een olifant gemaakt en kon Anouk alleen maar zeggen dat het zielig was.

Na Plettenberg Bay vervolgde wij onze weg, richting Mosselbay. Voor de geschiedenis van dit plaatsje moet je bij Anouk zijn, iets met mosselen ofzo. Hier zijn we naar een museum geweest en heeft Anouk vanaf het allereerste postkantoor in Afrika een kaartje verstuurd.

Helaas kwam het slechte weer op zetten en hadden we besloten om Gansbaai over te slaan en gelijk de volgende dag naar Kaapstad te gaan. Onderweg zijn we natuurlijk wel gestopt bij het plaatsje Bredasdorp. Omdat wij thuis een beetje missen. Voorderest was er niet veel te beleven in dit dorpje, alleen het bordje was interessant.

Maandag 20 juni kwamen wij aan in CAPE TOWN. Goddomme groot vergeleken met Port Elizabeth. Wolkenkrabbers, de Tafelberg die er boven uit steekt en ontzettend veel mensen. Ja, dit was weer eens iets anders dan dat we gewend waren. Ons hostel lag bij Waterfront, dus daar zijn we deze dag ook gaan kijken. Tevens moest Tessa verplicht de H&M in (ja die hebben ze dus hier) om broeken te kopen. SORRY MAMA IK WERD GEDWONGEN OM GELD UIT TE GEVEN. ’s Avonds zijn we nog gaan eten aan het water en gingen we uitgeteld en voldaan slapen.

De volgende dag ging de wekker alweer vroeg. We gingen Robbeneiland bezoeken! Dit moest helaas met een boot en Tessa zag de bui al hangen: zeeziek worden. Mevrouw heeft de hele rit buiten gestaan en alleen maar naar de horizon gekeken met als eindresultaat: zonder te hoeven kotsen Robbeneiland op gekomen. 1-0 voor Tessa.
Robbeneiland was zeer indrukwekkend. We konden niet geloven dat daar echt mensen gevangen hebben gezeten, die totaal niks verkeerd hadden gedaan. Echt een eyeopener.
Hierna zijn we gaan eten bij Mama Africa, HET restaurant waar je moet zijn geweest als je Kaapstad bezocht hebt. Dus hier hebben we ook flink zitten bunkeren en god wat was het lekker.

De dag erna zijn Lotte en Anouk uit een vliegtuig gesprongen. Tessa bleef verstandig op de grond, die gaat liever normaal dood. Ontzettende vette ervaring! Anouk scheet wel 7894 kleuren, die is als de dood voor vliegtuigen. En al helemaal toen ze zag dat het vliegtuig bestond uit karton en tape. BESTE! Maar ze heeft het toch gedaan!
Toen ze weer met twee benen op de grond stonden, zijn wij richting Muizenberg gereden. Je weet wel, die schattige gekleurde huisjes op het stand. Heel leuk om te zien. Ook zijn we bij CAPE POINT en KAAP DIE GOEDE HOOP geweest. Gelukkig hoefde we niet de berg op om met het bordje van CAPE POINT op de foto te gaan. Deze stond gelukkig al onderaan de berg.

De dag erna hebben we, jawel u hoort het goed, de Tafelberg beklommen. Leuk voor één keer. Het was zwaar, warm en verschrikkelijk. Twee uur lang steil omhoog klimmen, ja klimmen. Er lagen wel stenen die als trap moesten functioneren. We weten niet wie zulke lange benen heeft, maar het was echt jezelf omhoog hijsen. Maar eenmaal boven, was het het allemaal waard! Wat een verdomd mooi uitzicht hadden wij en wat waren we trots dat we levend boven zijn gekomen. Hierna hebben we nog een rondje Kaapstad gedaan met de Hop On Hop Off bus. Kaapstad is echt prachtig, moet je een keer heen!

Ook leek het ons een goed idee om het uitgaansleven te ontdekken, dat hebben we dus dan ook maar gedaan. Met een beetje spijt de volgende morgen..

WANT JA, drie uur later moesten we weer op. We kregen namelijk een wijntour door Stellenbosch. Wijn om 11 uur ’s ochtends: fijn! Maar niet als je een kater hebt en ook nog eens wagenziek bent geworden, toch Lotte en Anouk? Bij het eerste wijnhuis hingen die twee boven de WC en stond Tessa rustig de wijntjes achterover te tikken. Gelukkig was de kater uiteindelijk weg en hebben ook Lotte en Anouk van de wijn kunnen genieten.
28 wijnsoorten later gingen we eindelijk richting huis en zijn we als een blok in slaap gevallen, waarschijnlijk ook een beetje dronken.

De volgende dag zijn we vertrokken uit Kaapstad richting Oudtshoorn, DE struisvogel stad. Wij hebben in ons leven nog nooit zo veel struisvogels gezien als toen, mijn hemel.
In Oudtshoorn hebben we alleen geslapen en zijn we de dag erna vertrokken naar Wilderness. We gingen namelijk paardrijden.

Eindstand van het paardrijden: Lotte is er bijna twee keer vanaf gedonderd, Tessa heeft drie dagen niet kunnen lopen en Anouk, ons paardenmeisje, vond het leven ontzettend mooi!

Dit was tevens ons eindpunt van de Garden Route, wat hebben wij genoten en veel gezien in die 11 dagen!

Twee dagen later hebben we doei gezegd tegen Lotte en begon onze laatste maand (iets meer) in te gaan!

Wij vermaken ons nog steeds prima, kunnen elkaar nog steeds uitstaan en genieten nog vol op! Helaas wordt het nu iets kouder hier, maar dat houdt ons niet tegen. Ook hebben we nog een keer afscheid moeten nemen, van Jonna, ons huisgenootje en Squad member. We missen je Jonn! Wij zijn nu de laatste van de Squad, harde kern blijft altijd over.

Gelukkig zien we iedereen weer op 11 augustus, dus depressief zijn doen we nog maar even niet.

Sorry, voor het ontzettende lange verhaal, maar we moesten veel vertellen!

TOT OVER EEN MAAND!

Zoals Nicole zou zeggen: TOODALOO MOTHAFUCKA. Geintje, wij zijn wel goed opgevoed en zeggen:

Houdoe, bedankt en tot ziens!

Liefs,

Tess & Nouk.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Actief sinds 18 Feb. 2016
Verslag gelezen: 726
Totaal aantal bezoekers 3839

Voorgaande reizen:

18 Februari 2016 - 31 December 2016

Mijn eerste reis

18 Februari 2016 - 31 December 2016

Mijn eerste reis

16 Februari 2016 - 08 Augustus 2016

Stage in Zuid-Afrika

Landen bezocht: